De tochten worden steeds korter, vandaag stond er slechts 172 kilometer op het programma, vanaf San Francisco naar beneden over Highway 1 (langs de kust). We zijn om een uur of half tien vertrokken vanuit ons hotel. Het was zondag, dus lekker rustig op de weg. De boordcomputer gaf aan dat het rechterachterwiel te lage druk had, dus die hebben we even een beetje lucht gegeven bij de benzinepomp.
Onderweg even boodschappen gedaan bij de Safeway; nieuwe Cola, Sprite, een zak ijs voor in de koelbox en ook broodjes (echte Hollandse tijgerbollen!) en beleg gekocht. Onderweg langs Highway 1, de weg langs de kust, een leuk picknickplekje gezocht en daar gebruncht. De kust is echt schitterend met afwisselend strand en rotsen. De golven zijn hier enorm hoog dus dat geeft het nodige spektakel.
Na de brunch nam Meta het stuur over. Na een kilometer of dertig reden we op een stuk mooi vlak asfalt maar het klonk alsof het een hobbelige weg was. Oh jee… Even gestopt en ja hoor, lekke band linksvoor! Tsja, en daar sta je dan. Ik had de “lekke banden en kapotte ruiten-verzekering” afgeslagen dus ik kon niet naar Alamo bellen om ze hulp te laten sturen. En als ik had willen bellen ging het niet, want we hadden niente dekking op beide telefoons.
Dus zat er niet anders op dan alle bagage uit de auto te halen en het reservewiel er onder vandaan te frutselen. Het was even een klus, maar uiteindelijk zat het nood-reservewiel er onder. Maar ja, dan moet de bagage én een volwaardig SUV wiel in de auto, dat was dus volle bak!
Toen we ergens telefoon-dekking hadden heb ik Alamo gebeld waar ik de auto kon omruilen; in het gebied waar we zaten was geen dorp of stad te bekennen, dus even langs de Kwikfit zat er sowieso niet in. De meneer van Alamo durfde aan mij te vragen welke luchthaven het dichtstbij mijn lokatie zat; een vraag waarvan ik hoopte dat HIJ hem kon beantwoorden. Hij woont tenslotte in Amerika, ik ben maar een toerist. Het bleek dat we naar San Jose moesten, zo´n 70 KM rijden, door de bergen, dus niet echt snel. Wel een mooie pittoreske route
Om een lang verhaal kort te maken hebben we dus een nieuwe auto en gelukkig precies dezelfde als we al hadden, dus kan ik nog steeds elke dag een gadget van de Caddy met jullie delen. Het enige verschil is de kleur, we hebben nu een rooie. Overigens controleren ze hier bij het terugbrengen van een huurauto helemaal niet op deuken of krassen. In Europa zijn ze daar een stuk strenger op.
Ons hotel vandaag is Quality Inn in Salinas, helaas geen zwembad, Maxim moet het al vier dagen zonder zwembad stellen!
Had ik al verteld dat je de Caddy op afstand kan starten met de afstandsbediening? Vroemmmm!