Het begin van een vakantie is voor mij altijd een vermoeiende bedoening omdat ik de nacht voor vertrek altijd ronduit slecht slaap en erg vroeg wakker ben. Als je dan naar Amerika vliegt en op NL tijd pas om een uur of 4 a 5 ’s nachts je bedje induikt is dat een heeeeeele lange dag. Ik geloof dat ik vanochtend al om 6 uur op was, gelukkig was er nog wat Olympische spelen op de TV.
Het is wél heel goed bevallen om een dagje vrij te zijn voor vertrek. De laatste jaren werkte ik de laatste dag voor de vakantie nog waardoor koffers inpakken een haastklusje werd met als resultaat dat de koffers zó slecht ingedeeld waren dat ze na 1 dag al in een chaos waren veranderd. Zaterdag hadden we lekker de hele dag de tijd om relaxed in te pakken en dat is goed bevallen. Ik kon helaas niet online inchecken vanwege een technische foutmelding maar omdat we de stoelen al hadden vastgelegd maakte ik me daar niet zoveel zorgen om (maar ’s nachts natuurlijk wel…)
’s Avonds nog een BBQtje bij Lot en Douwe dus dat was ook nog eens een lekker en gezellig begin van onze vakantie!
Vanochtend hebben we eerst Meta’s vader opgehaald die de eerste week van onze vakantie in ons huis woont daarna afgelost door Bart-Jan. Nadat Henk was geïnstalleerd kwam de taxi een kwartiertje te vroeg en zo stonden we om kwart over 11 op Schiphol. We waren dus 2,5 uur vantevoren op Schiphol en dat kwam wel goed uit want ongeveer een kwartier nadat wij waren aangekomen was de rij voor de incheckbalie al vier keer zo lang. De reden dat we niet online hadden kunnen inchecken was dat we exit row stoelen hadden en dan willen ze eerst weten of je wel in staat bent om assistentie te verlenen in geval van nood. Wachten + inchecken was maximaal een half uur en de paspoortcontrole duurde maximaal tien minuten waardoor we lekker op tijd aan de “airside” waren. Valt ons altijd op dat er zoveel mensen volledig in de stress zijn op Schiphol! Het is ook wel een lawaaiige omgeving waar iedereen ook nog eens gehaast is maar als je op vakantie gaat moet je kalm aan doen!
Op Schiphol hebben we gelunched bij de Foodcourt waar we Thais hebben gegeten, lekker nog even veel rijst en groenten!
De vlucht naar Reykjavik verliep voorspoedig; we hadden lekker ruime plekken alleen de stoelen konden niet naar achteren. Het drinken bij Icelandair is gratis en eten kost geld (maar niet heel duur). Onze tickets waren echter zo goedkoop dat dat geen enkel probleem was. Op Reykjavik hadden we een overstap van ongeveer een uur en in die tijd hebben we een hotdogje gegeten en even de sociale media bekeken. Een Mbtje kost in Ijsland maar 70 cent en dat is een stuk goedkoper dan de 2 euro elders in Europa, raar hoor!
Het entertainment systeem van Icelandair werkte op de stretch van Amsterdam naar IJsland goed maar op het stuk naar Denver hadden we pech en viel het na twee uur uit. Gelukkig hadden we twee iPads vol met films, series en muziekdocumentaires bij ons. Ik had niet alleen films op de Ipad gezet maar ook wat America’s got Talent van dit seizoen, wat Mad Men en een paar afleveringen van VPRO documentaires over Pink Floyds Dark Side of the Moon, the Foo Fighters, Gimme Shelter… de muziekliefhebbers kennen ze wel! De stoelen bij Icelandair zijn vrij dun, na een uur of 4 begin je toch wel een stenen kont te krijgen!
Terwijl ik dit tik zitten we denk ik op 80% van de vlucht, het valt me elke keer weer tegen hoe lang zo’n vlucht duurt. De Australiers hoeven niet bang te zijn dat ik ooit op bezoek kom. Hoe hou je het vol!
Na in de regen en met op afstand onweer op tijd geland te zijn spoedden we ons snel naar de immigratie. Wel leuk dat de Amerikaanse weergoden speciaal voor ons een passend ontvangst-weertje hebben geregeld, anders hadden we maar geschrokken als we meteen in de volle zon aankwamen! Erg “considerate” van ze! Bij de immigratie waren er veel werkplekken bezet, binnen 10 minuten waren we er doorheen en wat ik erg vreemd vond was dat we onze koffers niet meer hoefden in te leveren voor de tweede check. Dus stonden we 33 minuten na mijn eerste incheck op Facebook alweer buiten!
Bij Alamo liep het allemaal een klein beetje anders dan verwacht. Ik hoopte erop dat ik buiten zelf een auto uit mocht kiezen maar helaas kwamen ze de auto’s voorrijden en kon je niet even “wat regelen”. We kregen een erg mooie Tahoe (daar hadden we ook voor betaald) maar wel 1 met 3 zitrijen. Die laatste zitrij die kan je dan weliswaar opklappen maar met 3 koffers is hij dan echt wel vol. Ik weet niet of het mijn sippe gezicht, mijn charmes of een briefje van $20 was maar opeens stond er een monsterlijk grote Ford Expedition voor ons klaar. Eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik de fooi pas gaf nadat we de upgrade hadden gekregen (was het dus toch de charme…). Die fooi weigerde ze en zei dat dat niet blablabla policy was maar haastte ze zich te zeggen “if you offer it a second time my response will be different”. Dus toen ik haar de fooi nogmaals aanbood pakte ze hem met liefde aan.
Hotel is perfect! We hadden een 1 King bedroom suite w/sofa sleeper en dat bleek perfect te zijn. Lekker groot bed voor Meta en mij en Maxim een eigen groot bed. Lekker ruime kamer waar we ook de koffers nog even wat konden herindelen.
En toen was het 5 uur Nederlandse tijd en zijn we lekker gaan slapen!
goed begin. gelijk al spannend. Ik ga je blog met interesse volgen.
BJ