Dag 2, 23 juli. Los Angeles

Zoals ik stiekem al bij gisteren heb geschreven waren we om 3 uur wakker. Lekker een beetje TV liggen kijken en de log bijgewerkt. Wel lekker eigenlijk dat je met laptop en wifi gewoon meteen je verslag bij kan werken. “Vroeger” moest je het tijdens de reis op papier zetten en dan later overkloppen, maar nu ben je 1-2-3 klaar.

Lekker ontbijtOm een uur of zes zijn we gaan ontbijten. Bij het hotel zat een restaurant dat ook een uitstekend Amerikaans ontbijt wist te bereiden. Pancakes, hashbrowns, de hele mikmak met een lekker glaasje verse jus erbij.

Vandaag stond in het teken van het niet hebben van een plan. Het enige verplichte onderdeel was het doen van boodschappen (frisdrank e.d.) en een koelbox. We zijn eerst naar de Vons gegaan, dat is een luxe supermarkt waar ik een heerlijke lucht van verse broodjes rook, dus die onthouden we! Vervolgens naar Redondo beach gegaan (waren we om een uur of acht…), daarna naar de Target (soort warenhuis/supermarkt) waar we een perfecte koelbox hebben gescoord en Maxim een duikset en een ballon-artiesten set (zie fotorepo). De een-na-laatste bestemming was een mall naast de Target waar ik ging kijken voor Nikes en waar ik ook in geslaagd ben ($80), als bijvangst heeft Meta een setje Adidas gekocht.

En dan nu het hilarische verhaal van de dag… Omdat de auto zo nu en dan een alarmbelletje (ding ding ding) liet horen en ik niet midden in Death Valley wilde stilstaan met een stukke auto ben ik even langs Alamo gereden om te vragen wat zij er van dachten. Nu moet je weten dat autoverhuurbedrijven zeer strak geregisseerde en goed geoliede machines zijn die verdeeld zijn in een terugbreng en een afhaaldeel die van elkaar gescheiden zijn. Met andere woorden, als je het terugbreng deel inrijdt, dan kom je daar niet zo makkelijk meer uit; er staat meteen een mevrouw je barcode te scannen en toen ik uitlegde dat ik een raar belletje hoorde stuurde ze me naar binnen om een andere auto te halen. maar ik kwam alleen voor een vraag! 

Welnu, ik naar binnen waar de Customer Service mevrouw me vroeg om op het afhaal-parkeerterrein een nieuwe auto uit te zoeken. Nu moet je weten dat de Toyota Highlander die we hadden GROOT was, en daardoor erg praktisch met bagage, dus ik wilde eigenlijk niet iets kleiners krijgen. Op het parkeerterrein stonden een paar redelijke autos (waaronder een Jeep Grand Cherokee, geen rommel dus) en een Cadillac. Die Cadillac stond weliswaar in een ander vak dan het type waar ik in mocht uitzoeken (ik mocht een standard SUV uitzoeken en de Cadillac was een Luxury SUV), but as we say in Holland: a bold man owns half the world! Om een lang verhaal kort te maken rijden we nu in een dikke Cadillac met leer, een enorm glazen dak en satelliet radio. Erg handig!

Welnu, we reden met onze nieuwe ride naar het hotel en toen gebeurde het… Op de snelweg ineens weer dat geluid… ding ding ding. Meta meteen in een lachstuip, en wat bleek: het was de TomTom die een signaal geeft als je de maximum toegestane snelheid overschrijdt. Alle consternatie en auto omruil echec voor niets geweest! Om mezelf nog enigszins goed te praten: ik had wel op de TomTom gekeken toen ik het belletje hoorde, maar zag daar ook geen waarschuwing, dus had ik daar verder niet meer bij stilgestaan.

Na aankomst in het nieuwe hotel nog even een frisse duik genomen, 麓s avonds gegeten in het Rainforest cafe in Downtown Disney en om 9 uur doodop in bed (mind you: 6 uur in de ochtend NL tijd).

Klik… Foto麓s van vandaag!

3 antwoorden op “Dag 2, 23 juli. Los Angeles”

  1. Oh wat een verhaal over de piep-piep-piep of was het ping-ping-ping?? Anyhow, echt grappig…dit ga ik natuurlijk wel effe vertellen op kantoor 馃檪 LOL

    Dag schatje geniet er van, zo te zien doen jullie dat volop!!

    KUS

Laat een antwoord achter aan Songul Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *