Dag 9, de stad uit en de natuur weer in!

Vanochtend zijn we vroeg opgestaan omdat we naar (o.a.) Multnomah Falls gingen waar het waarschijnlijk erg druk zou worden. Beginpunt Portland en eindpunt Madras.

Daarna de dag goed begonnen met een stevig ontbijt. Meta had Oatmeal voor een heel weeshuis en daar heeft ze nog niet de helft van opgekregen en ik had scrambled eggs met hashbrowns en fruit (jaja!). Dat was ook iets te veel… dus聽reden we met een vol buikje weg.

We zijn de Columbia River Gorge doorgereden over de scenic route naar onze eerste stop: Multnomah falls.

Onderweg kwamen we langs een compleet drijvend dorp. En het regende, dat was volgens mij de eerste keer deze vakantie. Gelukkig duurde het niet lang en kon het dakje er na een uurtje alweer af!

 

Het vroege opstaan heeft daar zijn vruchten afgeworpen want bij Multnomah Falls hadden we het laatste parkeerplekje!

Na Multnomah Falls gingen we naar de Bonneville Dam en wat ik daar zag!

Door de Columbia river migreren heel veel vissen stroomopwaarts maar dan zit de dam in de weg, dus is er een zogeheten “fish ladder” aangelegd waarbij de vissen een lange trap opzwemmen. Daar doen ze met rustpauzes een uurtje of 4 over. En die vissen worden dus allemaal geteld. Allemaal. En dat doen ze door op die fish ladder een heel smal stuk te maken waar de vissen doorheen moeten en daar zitten mensen 8 uur per dag (met 10 minuten pauze per uur) al die vissen te tellen. Gisteren iets van 41.000 maar ze hebben ook dagen van 250.000! Echt bizar! Zie vooral de foto’s.

Volgende stop was Mount Hood waar we naar de Timberline Lodge zijn geweest. Was best frisjes maar Hans heeft toch de stoeltjeslift naar boven genomen waar het nog wat frisser was. Maar wel heel leuk om te doen!

 

Eindbestemming vandaag was Madras. Daar is niks te doen maar het lag zo mooi op de route. Onze buren in het hotel zijn werklui van de spoorwegen en die stonden een lekkere Entrecot te grillen op de achterklep van hun auto. We hebben redelijk gegeten bij de Madras Brewing Company waar een leuk bandje optrad. Hij heette Bobby Lindstrom en het klonk echt aardig! Zijn maat deed het fluitwerk in zijn liedjes en die kende de Nederlandse wereldkampioen fluiten, Geert Chatrou. Was dus een gezellig babbeltje聽

 

We genieten ons het leplazarus met onze convertible! Soms is het was frisjes (graadje of 12) maar in de loop van de dag wordt het lekker warmer!

En ik heb in de 9 dagen dat we hier nu zijn NOG GEEN ENKELE NEDERLANDER gezien, het is ongelooflijk!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *